Mpakani primary school: a new challenge!

Wat een geluk, ik mag vandaag samen met mijn duo naar een basisschool. Onze route gaat vandaag de andere kant op over de Lunga Lunga highway richting de grens van Tanzania. De basisschool ligt niet ver van de grens af. Ergens naast de highway gaan we de geasfalteerde weg af en nemen een zandweg. Als ik ver voor me uitkijk, zie ik achter de acaciastruiken een schoolgebouw. Ook hoor ik kinderen liedjes zingen. Zou dit onze school zijn?
Mpakani primary school is nog niet bezocht door T4T. Ik ben enthousiast over het bezoek en vraag me af wat ik hier ga zien en ervaren. Daarnaast ben ik erg nieuwsgierig naar het basisonderwijs. Een van de Keniaanse groepsleerkrachten Lucia heeft de workshops gevolgd die afgelopen week door twee andere T4T-teachers zijn gegeven. Het plan is om een teamvergadering te organiseren waarbij Lucia de andere groepsleerkrachten vertelt wat zij heeft geleerd in de T4T workshops en dat zij een energizer introduceert. Aan mij en mijn duo de taak om meer te vertellen over T4T en zoveel mogelijk lessen te bezoeken om vervolgens coachingsgesprekken aan de hand van de 'stool of confidence' (positieve feedback, positief zelfbeeld en verantwoordelijkheid) te voeren. 
Bij aankomst op de school krijg ik samen met mijn duo een rondleiding op de school. Er is een gebouw waar de babyclass en KG1 en 2 (kindergarten) hun lokalen hebben, een gebouw met standard 3, 4 en 5 en een gebouw met standard 6 en 7. Standard 8 zit nog niet op deze school omdat het een vrij nieuwe school is. Standard 7 en 8 zijn overigens leerlingen in de leeftijd van onze brugklasleerlingen. Het gebouw voor standard 8 is echter wel in de maak. We zien alle klassen en maken kort kennis met de groepsleerkrachten. Als laatste maken we kennis met miss Lucia. Wat mij opvalt is dat zij een super vriendelijke en betrokken groepsleerkracht is. Ze wisselt haar les af met veel energizers en korte instructievormen. Ook laat ze de leerlingen het een ander op het bord doen. Verder valt op dat ook hier sprake is van constante herhaling en het ritmisch invullen van zinnen. Na een korte kennismaking en lesobservatie gaan we met Lucia in gesprek om een teamvergadering voor elkaar te krijgen. Dit verloopt in het begin wat stroef, maar omdat we volhouden wordt een teamvergadering georganiseerd en tot mijn verbazing per direct. Een klein kwartiertje later zitten we met alle groepsleerkrachten bij elkaar. De leerlingen spelen in de tussentijd buiten op het schoolplein en gluren nieuwsgierig de lerarenkamer (een lokaal met enkele houten bankjes) binnen. We introduceren onszelf, T4T en geven aan wat het doel van ons bezoek is waarna we het stokje overdragen aan Lucia. Ze komt los en vertelt haar ervaringen van de workshops en voert een energizer uit. Dit laatste zorgt ervoor het dat het ijs is gebroken. Iedereen komt los en het programma wordt gemaakt. Er wordt gelachen en plezier gemaakt. Aangezien mijn duo en ik ons splitsen, slagen we erin om op een groepsleerkracht na, iedereen te bezoeken en te observeren. In de babyclass (drie- en vierjarigen) gecombineerd met KG2 schrik ik toch wel.  In het lokaal zitten 69 leerlingen bij elkaar. De kleintjes zitten op de grond, de KG2 hebben gedeeltelijk tafels en stoelen. Het lokaal ziet er overigens gezellig uit met vormen, kleuren, letters en posters. De hele kleintjes zijn uitgeput en liggen in de klas te slapen. De groepsleerkracht geeft ondertussen aan de andere leerlingen haar lesjes tellen, alfabet, kleuren en vormen. In deze klassen wordt de les in het Swahili gegeven omdat de kinderen nog geen Engels kunnen spreken. Thuis praten de ouders immers Swahili. In de pauze ervaar ik hoe de kinderen met eigenlijk niet veel hulpmiddelen buiten spelen. Ze hebben een bal gemaakt van plastic waarmee ze voetballen en met de dopjes van de flesjes entertainen ze zichzelf door de dopjes steeds weg te schieten. Als ik besluit om mee te doen, heb ik binnen korte tijd zo'n 30 kinderen om mij heen zitten. Dat is het moment waarop ik probeer om contact met de kinderen te
maken en vraag ze of ze 'hide and seek' willen spelen. Daar zeggen ze geen nee tegen! Steeds meer leerlingen komen erbij. De overige leerlingen spelen met mijn duo op het schoolplein volleybal. Het is een prachtig gezicht. Ik amuseer me met de kinderen en de pauze gaat in een rap tempo voorbij. Ik observeer na de pauze diverse lessen en bezoek hierbij verschillende docenten. Ik vind het een eer dat de docenten mij tijdens hun les uitnodigen om de les over te nemen. Het is echt improviseren, maar het is super. Ik geef les aan stanaerd 7 over Nederland. Het boek dat de brugklasleerlingen hebben gemaakt, komt wederom van pas. Echt tof! Ik laat de groepsleerkracht zien hoe hij groepjes kan maken en geef de leerlingen de opdracht om de verschillende onderwerpen in de groep te bespreken waarna ik een klassengesprek over Nederland voer. Als afsluiting speel ik een 'true or false' werkvorm/spel om te controleren of iedereen goed heeft opgelet. De winnaars mogen traditioneel een Nederlandse stroopwafel proeven. De leraar vertelt dat de leerlingen nog niet eerder op deze manier les hebben gehad en dat hij ervan heeft genoten. Een andere les waar ik uitgenodigd wordt om de les over te nemen is een les aan standard 5 met als onderwerp breuken. Ook hier besluit ik om de leerkracht een methode te laten zien om groepjes te maken. Vervolgens gaan de leerlingen met elkaar overleggen over de breuk die op het bord staat. In de groepen proberen ze de breuk op te lossen. Het is prachtig om te zien dat een groepje van zeven leerlingen met 1 blaadje en 1 potlood met elkaar samenwerken en overleggen om tot een antwoord te komen. Ik geniet ervan om dit te mogen ervaren. De oplossingen worden op het bord genoteerd en besproken. Als beloning wordt bij een goed antwoord klassikaal voor de leerling geklapt. Als afsluiting spelen we buiten een energizer. Ook dit vind ik heerlijk. Het gemak om buiten les te geven is echt genieten. Ik heb me deze dag vermaakt en heb het idee dat ook vandaag sprake is geweest van to meet, to connect en to learn! 
De eigenaar van het hotel heeft vanavond voor ons een verassing geregeld. Hij wilt alle T4T-teachers bedanken voor het goede werk dat wij met z'n allen verrichten en is erg dankbaar. Hij vindt het super dat wij de scholen in de omgeving bezoeken, de leerkrachten helpen en in zijn accommodatie verblijven. Aan de kust zijn nog maar weinig accomodaties die de negatieve publiciteit uit het verleden hebben overleefd. De eigenaar is dus erg dankbaar dat T4T elk jaar terugkomt. We genieten samen van een heerlijke borrel en sluiten daarmee deze bijzondere dag af!