Eerste ontmoeting met Keniaanse onderwijs!

Wat een mooie dag vandaag! Vanochtend zijn we in kleine groepjes naar verschillende scholen gegaan. Ik bracht een bezoek aan basisschool Magutu. De leerlingen hebben net de kleine pauze als ik met mijn groepje T4T-collega's aankom. Als we de deur van de minivan openen vliegen de leerlingen op ons af. Super enthousiast en vrolijk komen zij ons begroeten. De headmaster heeft de leerlingen en leerkrachten verteld dat er bezoek komt, maar ze heeft er niet bij verteld wie er komt. Een grote verassing! Het is bijzonder om te zien hoe enthousiast de leerlingen zijn. Ze willen ons allemaal een hand geven en de blanke huid even aanraken. Aan de buitenkant op het schoolgebouw zijn de visie, motto en missie geschreven. Ook de schoolregels staan op het gebouw. Heel wat anders dan onze digitale Ursula schoolgids! 
Na de eerste geweldige ontmoeting met de leerlingen gaan we naar de 'office' van de 'headmaster'. Er volgt een gesprek waarin we uitwisselen over het Keniaanse onderwijs en het Nederlandse onderwijs. Magutu heeft in totaal 1057 leerlingen, 19 docenten en 12 klassen. Voor degene die het nog niet zo snel heeft uitgerekend: de klassen bestaan gemiddeld uit zo'n 50-55 leerlingen! Niet vergelijkbaar met de klassengrootte op Ursula. Mooi om te zien is dat in het kantoor ophangt wat de doelen van de leerkrachten en de school zijn. Ook wordt er netjes bijgehouden hoeveel leerlingen in welke klas zitten. Anders dan het Nederlandse onderwijssysteem worden leerlingen in de klas ingedeeld op niveau en wordt er niet gekeken naar de leeftijd. Het kan dus voorkomen dat een leerling van acht jaar oud in class 1 zit. Hij mag pas naar een volgende class als hij het niveau daartoe heeft behaald. De overheid voert hier strikte controles op. De leerlingen zijn tussen 6 en 7 uur 's ochtends op school aanwezig. De onderbouwleerlingen komen na de lunch niet meer terug naar school, maar de bovenbouwleerlingen wel. Zij blijven tot 18.30uur op school. 
De headmaster is nieuwsgierig naar het onderwijs in Nederland en is met name benieuwd naar hoe docenten, leerlingen straffen. Hierbij vertel ik over het oranje nadenkblad van Ursula. Ze raakt hier erg enthousiast over en schrijft deze methode meteen op. Als alle vragen beantwoord zijn, mogen we in duo's een aantal klassen bekijken. Ik maak kennis met verschillende docenten en neem in zoveel mogelijk klassen een kijkje. De meeste docenten leggen de les stil en maken een praatje met ons. Ook zij zijn nieuwsgierig naar het Nederlandse onderwijs. In een van de klassen zie ik hoe een Keniaanse docent een les Engels geeft. De leerlingen zijn verdeeld in groepen van ongeveer 8-10 leerlingen. Deze leerlingen hebben een eigen lesboek. In de andere klassen zie ik dat de leerlingen in deze, voor mij, grote groepen uit 1 boek samenwerken. In sommige klassen staan houten bankjes, in andere klassen zitten de leerlingen op de grond. Buiten op het schoolplein wordt onder een boom in de schaduw door class 8 het schoolexamen gemaakt. In een van de klassen vraag ik aan een leerling om voor mij een stukje tekst, geschreven in Swahili, aan mij voor te lezen. Prachtige taal, maar voor mij niet te begrijpen... De leerling legt mij vervolgens in het Engels uit wat hij zojuist heeft gelezen.
De tijd vliegt om en helaas gaat het programma verder. De volgende school waar we naartoe gaan is basisschool Mwakigwena. Deze school heeft een klas voor leerlingen met extra ondersteuningsbehoeften. Dit kan bijvoorbeeld op fysiek of mentaal gebied zijn. Helaas zie ik op deze school geen lessen, maar wel een hoop leerlingen die ons net zo enthousiast ontvangen als op de andere basisschool. Na het maken van een aantal foto's, ga ik samen met de andere VO-collega's naar Forest lodge in Ukunda om de deputy's te ontmoeten. Helaas zijn ze er niet allemaal, maar onze deputy van Shimba Hills secondary school waar ik morgen naartoe ga, is er wel. Onze principal-deputhy Ruth is vooral zeer dankbaar dat wij haar school komen bezoeken en iets willen betekenen voor de Keniaanse docenten. Zij vertelt ons dat haar school een 'full body school' is. Wat betekent dat de leerlingen van maandag t/m zondag op school zijn en alleen met de vakanties naar huis gaan. Het is een school van de overheid. De leerlingen krijgen per dag 10 lessen van 40 minuten waarbij de eerste les om acht uur 's ochtends start. Na elke twee lessen is er een pauze. De leerlingen zijn gescheiden: er zijn aparte jongens- en meisjesklassen. 1 klas is echter gemixt vanwege het grote aantal meisjes. Opvallend is overigens dat er veel meer jongensklassen dan meisjesklassen zijn. Als we hebben doorgesproken welke dagen wij op school aanwezig zijn en welk programma we in gedachten hebben, ronden we de meeting af. Samen met mijn duo bereiden we de workshops voor morgen voor en maken we een plan van aanpak. De tijd vliegt en aangezien we alweer in de namiddag zijn aangekomen, gaan we terug naar de accommodatie. Ik waag een poging om even over het strand te lopen om te ontspannen en te genieten van de mooie omgeving. Dit lukt niet helemaal. Uit alle hoeken komen de 'beachboys' aangestormd die wel iets willen verkopen: is het niet een souvenir dan is het wel een excursie! Ik weet me er echter aardig doorheen te slaan en maak wat gezellige praatjes. Na een korte wandeling besluit ik terug te gaan en de laatste voorbereidingen voor morgen te treffen. Ik ben nieuwsgierig en leergierig naar wat de workshops de Keniaanse leraren, maar ook mijzelf gaan opleveren!